Bilecik, Kınık, Şanlıurfa, Gaziantep'te yükseldi çiftçinin sesi.
Sonra Bursa-Karacabey çiftçisi başladı; "Hükümet istifa", "Çiftçiye uzanan eller kırılsın" diye bağırarak eylem yapmaya.
Susurluk Ziraat Odası Başkanı Özkan GÜRKÖK ve Susurluklu çiftçiler ile Mustafakemalpaşalı çiftçiler de bu eyleme destek verdi.
Bursa-İzmir yolu saatlerce araç trafiğine açılmadı.
Karacabey ve Mustafakemalpaşalı çiftçiler özellikle sanayi tipi domates yetiştiriciliği konusunda Türkiye Cumhuriyeti'nin lider. Bu iki ilçe salça üretiminde de Türkiye Cumhuriyeti'nin lideri durumunda. Eski yıllarda çok daha iyi idi bu ülke sanayi tipi domates yetiştiriciliğinde ve salça üretiminde...
Ne zamana değin? Akape iktidar olana değin!.. Bir başka deyişle emperyalist kapitalizm iktidara getirene değin.
Biraz gerilere dönelim. Türk tarımına ilk saldırı ANAP iktidarı ile başladı. ancak DP'yi de es geçmemek gerekir diye düşünüyorum. Nişasta bazlı buğday ve mısır o Amerikanvari partinin Türkiye'ye ihaneti.
Onun izinde olduğunu söyleyen Arap ve Akapeden de Türk tarımı için Ulusalcı bir bakış açısı beklemek olası değil elbette!..
Birkaç örnek verelim: Şeker üretirdik bir zamanlar. 400 bin ton satardık, yılda... Şimdi alıyoruz!..
Karacabey'de yalnızca bir fabrika8-10 bin ton salça satardı. O fabrika açıldığında Yıldız Köyü'nde öğretmenlik yapıyordum. Fabrikanın kuruluş aşamasında müdürlük yapanlardan biri Karacabey'den arkadaşımdı. Girişimlerim sonucu özellikle ilk kadın işçilerini Yıldız Köyü'nden aldılar. Uzun yıllar da çalıştılar, emekli oldular.
Ne diyorduk? Salça satardık. Oysa şimdi satmak yasak. Üretim düştü, fabrikalar kapandı. Pamuk öyle, fındık öyle, konserve satışı bitirildi. Pancar üretimi Cargill adlı ABD şirketi için yok edildi.
Geçen yıl Sinop'ta 13 yıl sonra şeker pancarı ekildiğini görünce şaşırmıştım. 25 bin şeker pancarı ekilen Karacabey, şimdilerde 7-8 bin dönüm ekiyor. Neden? Polar oranında oynamalar yapıldı. Çiftçi ekmekten vazgeçirildi.
Türkiye Cumhuriyeti Atatürk ilkelerine ve devrimlerine nasıl sahip çıkar? Köy, köylülük, tarım, çiftçi ile...
Peki işçi sınıfının devrime katkısı olur mu? Kesinlikle hayır!.. Ancak ve ancak geçmişlerinde toprağa bağımlılık varsa bireysel katkı olabilir. Sınıfsal önderlik yapamaz. Koşullar olgunlaşsa bile işçi sınıfı bilinci oluşmadığı için önderlik yapamaz. Her türlü üretim toprağın üzerinde gerçekleşir. Bu nedenle önce toprak yani YURT bilinci hem üretime hem de devrime öncülük edebilir. Bu bilinç ise doğumdan ölüme dek çiftçi ve köylüde vardır. Hangi siyasi görüşe sahip olursa olsun, bu bilinç çiftçi ve köylüde vardır.
Başarıya ulaşabilmek için çiftçi ve köylü eylemleri sıklaşmalıdır. Bu eylemler yurt genelinde yapıldığı gibi, toplu eylemler haline de getirilmelidir. Çünkü çiftçinin malı ne üretirse üretsin elinde kalmakta, girdi fiyatları hızla artmakta, ancak çıktı fiyatları aynı yerde durmayı bırakın, her gün biraz daha azalmaktadır.
Hani bir söz var hepimizin bildiği: "Kurtulmak yok tek başına ya hep beraber ya hiçbirimiz.”
Anımsattın… Teşekkürler Ahmet Aygün ATA.
Hoşça kalın, dost kalın!..
