Her şehrin kendine özgü bir öyküsü vardır. Hatta, her şehrin kendine özgü bir kokusu vardır.
Yunanlı ozan Konstantinos Kavafis, ne denli güzel anlatmış şehrini:
"Bir başka ülkeye, bir başka denize giderim, dedin
bundan daha iyi bir başka şehir bulunur elbet.
Her çabam kaderin olumsuz bir yargısıyla karşı karşıya;
-bir ceset gibi- gömülü kalbim
Aklım daha ne kadar kalacak bu çorak ülkede?
Yüzümü nereye çevirsem, nereye baksam,
kara yıkıntılarını görüyorum ömrümün,
boşuna bunca yıl tükettiğim bu ülkede.
Yeni bir ülke bulamazsın, başka bir deniz bulamazsın.
Bu şehir arkandan gelecektir.
Sen gene aynı sokaklarda dolaşacaksın,
aynı mahallede kocayacaksın;
aynı evlerde kır düşecek saçlarına.
Dönüp dolaşıp bu şehre geleceksin sonunda.
Başka bir şey umma-
Ömrünü nasıl tükettiysen burada, bu köşecikte,
öyle tükettin demektir bütün yeryüzünü de."
Bu şehir, kent olma yolunda bir an önce önemli adımlar atmalı. Bu şehir bir an önce kent olmalı.
Atanmış Kaymakam ile seçilmiş Belediye Başkanı… Sözleri geçen, lafı dinlenen kişiler… Her ikisi de “kasaba”yı, “kent” yapmak için uğraş veriyor.
Ancak ikisinin çabası ile “kentleşmek” çok da kolay değil. Şehrin dinamikleri de harekete geçmeli…
Susurluk, İstanbul-İzmir karayolu üzerinde… Bu nedenle de bu yolda trafik yoğunluğu yaşanıyor. Nedense bu yoğun trafik akışını Susurluk’un içine bir türlü sokamadık. Geçen 12 milyon aracın (çok az da olsa) bir kısmını mutlaka şehrin içine sokmalıyız. Bir başlasak, birken beş; beşken elli araç girer Susurluk’un içine, hareketlenir Susurluk!..
Şeker Mahallesi’ni Susurluk’a bağlayan bir yan yol yapılamaz mı? Bu yan yol; kamyonların, tırların asfaltın kenarına park etmelerinin de önüne geçer. Yoldan geçen araçlar, iş yerlerini görerek nefes almak, dinlenmek bir çay/kahve ya da çorba içmek için mola verebilirler ve Susurluk’a artı değer kazandırırlar.
Eylül’de açılacak Meslek Yüksek Okulu… Oradaki öğrenciler de boş zamanlarında bu yan yolu kullanarak, trafiğe çıkmadan, yürüyerek Susurluk’a gelip geri dönebilirler (yol parasından kurtulurlar).
Kaymakam Muammer KÖKEN, bu konulara kafa yorup duruyor. Başkan SEMİZEL de öyle. Hani, derler ya; “un var, şeker var neden helva yapmıyoruz?”
Bir kez daha okuyalım: “aynı mahallede kocayacaksın;/ aynı evlerde kır düşecek saçlarına./ Dönüp dolaşıp bu şehre geleceksin sonunda.”
Hoşça kalın, dost kalın!..
