Türkiye’de, işsizlik sayısı resmi rakamlara göre 3 milyonu geçmiş. Aileleriyle birlikte 8-10 milyonu bulur diyorlar. İş bulma umudunu yitirenlerin kuruma başvurmadığı da göz önüne alınırsa durum hiç de iyi gözükmüyor. Tabi rakamlar arttıkça sorunlar da artıyor…
Hangi kanaldı unuttum; genç bir iktisat profesörü şöyle bir tarif yaptı:
“İktisat; hayat kalitesi optimizasyonudur.” Genel anlamda kaynakların etkin ve verimli kullanılmasını sağlamaya çalışmak ve kıt kaynakların artan ihtiyaçları olabildiğince adil paylaştırmakta diyebiliriz…
İşsizlik sonuçlarının bir kısmı şöyle:
Ayda ne kadar kırmızı et tükettiğiniz? Nasıl bir evde yaşadığınız? Ne kadar sebze, meyve yiyebildiğiniz? Biraz daha gelişmiş bir ülkeyseniz; tiyatro, sinema, konser gibi etkinliklere katılıp katılamadığınız?
İşsiz insan kirada oturuyorsa, düzenli ve yeterli bir maaşı yoksa; yüksek bir yoksulluk sorunu var demektir…
İşsizlik sorunu çözülemezse, sadece barınma ve beslenme sorunu değil aynı zamanda hırsızlık, şiddet, asayiş sorunu da artar. Bu durum sağlıksız beslenme ve barınma sorunuyla birlikte, hastalanma oranının da artması demektir. İşsizliğin en önemli sonuçlarından birisi de; liyakatin itaate dönüşmesidir…
Türkiye’nin en zengin ailelerinden birisi yeni ekonomik paket açıklandığında programı beğendiğini söyledi ertesi gün vergi borçları silindi. İktidar her zaman yaptığı gibi zenginden vergi alma yerine alacağından vazgeçti, fakirin evine icra memurunu gönderdi...
İnsanların temel gıdaya ulaşamadığı, gelir dağılımı adaletsizliğinin her geçen gün arttığı kötü bir ekonomik yapıda, gelişmenin önündeki en önemli engeldir işsizlik…
Aç ve açıkta kalan insanın haksızlığa karşı direnci kalmaz…
