Sefa Ulukan, Filipinler'de düzenlenen Asya Fotoğraf Festivali'nde portfolyosunu paylaşmış ve bu portfolyonun "Dinagyang Savaşçıları" adlı bölümü büyük ilgi görerek etkinliğin en beğenilen 6. galerisi olmayı başarmış. Sanatsa başarı tesadüfen gelmez; işaretleri analiz edilmeli ve ilham alınmalıdır.
Bu noktada Çerkes Karadağ Hoca'nın “Fotoğraf, Sanat ve Hayat” konulu söyleşisinde görme yeteneği üzerine şunları ifade ediyor: “Bazı insanlar için 'görme' bir yetenek değil, adeta bir lükstür. Çünkü bu kişiler henüz 'görmek'le tanışmamışlardır. Dünyanın uzak diyarlarına çok pahalı kameralarla gidip, vasat görüntülerle dönen pek çok kişi var. Oysa görme kutsaldır. İnsan nasıl ve neyi gördüğünü sorgulamalıdır: Topluma nasıl bakıyorsunuz? Hayattan ne bekliyorsunuz? Anlatmak istediğiniz nedir? Nesnelere, doğaya, renklerin büyüsüne nasıl yaklaşıyorsunuz? Farklı kültürlerde ortak noktalar arıyor musunuz? Evrensel değerler hakkında birikiminiz var mı? Tüm bunları sorgulamadan bir görüntü yakalamaya çalışmak, henüz gerçek anlamda 'görmeyi' keşfetmemiş olmak anlamına gelir. Kamerayı eline almanın ötesinde, arkasını doldurmak gerekir.”
Tam da bu noktada, Ulukan'ın fotoğrafında “kameranın arkasının doldurulduğunu” hissediyoruz. Peki, bu doluluk nasıl sağlanmış? Hocanın belirttiği gibi:
- Dünyanın uzak köşelerine gidilmiş mi? Gidilmiş.
- Doğa, canlılar ve renklerin dünyası incelenmiş mi? İncelenmiş.
- Farklı kültürlerde yeni anlamlar aranmış mı? Evet, kesinlikle.
- Anlatılmak istenen net mi? Fotoğraftan apaçık anlaşılıyor: “Dinagyang Savaşçıları”.
Bununla birlikte, bir fotoğrafta kullanılan kamera ve lens markalarının etkisini abartmamalıyız. Teknik detaylara takılmadan, fotoğrafın ruhunu hissetmek önemlidir. Burada dikkat çekici olan bir nokta; karede yer alan bir savaşçının ellerinin bilekten kesilmiş olması kompozisyon açısından eleştirilebilir. Ancak birçok kişi bu teknik eksikliğe takılmadan, modelin yansıttığı savaşçı ruhuna odaklanmayı tercih ediyor.
Sonuç olarak, bir fotoğrafta en önemli unsur “ruh”tur; önce onu fark etmeliyiz. Sefa Ulukan, bu ruha ulaşmada şunları aktarıyor: “Dinagyang Savaşçıları'nın ruhunu yakalamak inanılmaz bir deneyimdi. Ferdinand Macellan'ın yaşamını ve Mactan Adası'ndaki trajik ölümünü incelemeye başladığımda, Filipinler'in dört bir yanındaki festivallerle tanıştım. Neredeyse bir asırdır Filipin kültürünün bir parçası olan bu festival ruhuna dalma fırsatı bulduğumda, bu özel anları belgeleme arzusuyla dolup taştım.”
Bilgiye aç olmanın önemini unutmamalıyız. Günümüzde bilgiye erişim hiç olmadığı kadar kolay. Cebimizde taşıdığımız cihazlarla tüm dünyayı kapsayan büyük bir kütüphaneye sahibiz. Sanatın aydınlık yolunda bize rehberlik eden nice yüce insana selam olsun… Teşekkürlerimizi sunmayı ihmal etmeyelim.